Parsje Bo 5771 - Gerard Doustraat sjoel

Vandaag wil ik het met u hebben over zomaar een huis hier in de buurt van de Sjoel. Het gaat over het huis Hemonylaan 5, hier vlakbij. Daar woonde tot in de oorlog de familie Lehmann.

Osher Lehmann een van de kinderen van de familie vertelt in zijn boek Faith on the Brink dat hij in het kamp leerde met de heer Asscher die hier in sjoel eens gabbe was. Wat leerde hij daar? Wat Josef zegt pokoud jifkoud elokim eschem mize. Hasjem, zal jullie van hieruit verlossen. We zien dat staan op het einde van sefer Beresjiet in parsje Wajechi. Ook leerde hij hem over de sjieras hajam, het lied na het doortrekken door de rode zee. Wat een kracht moet dat hebben gevergd om in die toestand nog de moed te hebben om hierover te leren. Dit getuigt van een bijzondere visie. Het getuigt van verbondenheid met de bestemming van het Joodse volk onder alle omstandigheden. Dat vinden we terug in de parsje van deze week.

We zien dat HaSjem sprong over de huizen van de Joden en de eerstgeborenen onder de Egyptenaren trof. Rasjie zegt dat HaSjem keek of er bloed was aan de binnenkant van de deur, dan sprong hij over het huis heen. Ook zegt Rasjie dat wij iets moeten leren uit dat springen. Ook wij moeten springen bij onze mitswes. Wij moeten omhoog gaan en de mitswes en hun kedoesja proberen te grijpen. Hoe gaat dat samen met de dood van eerstgeborenen onder de Egyptenaren?

Makkat bechoros was het moment van het einde van het failliet van de filosofie van de Egyptenaren. Een filosofie gebaseerd op haat nijd, jaloezie en sadisme. Op dat moment komt de nieuwe Joodse levenshouding naar voren. Een houding gebaseerd op omhoog kijken op gehechtheid aan Touro en mitswes op een verbondenheid met de kedoesjo van Klal Jisroel. Het een is een spiegel van het andere. Daarom ook op dit moment de opdracht van huppen en springen.

Dat zag ik zelf afgelopen woensdag. Iemand belde bij mij aan. Hij was hier op een tussenstop. In het ijskoude weer nam hij op goed geluk een taxi om iemand te vinden die hem eventjes drie minuten gebruik zou laten maken van zijn tefillin. Als je op een tussenstop bent en niemand kent dan ben je snel geneigd om te zeggen laat maar het is overmacht. Maar de filosofie van Pesach van omhoog springen, die filosofie geeft op zo een moment de weg aan. Laten we hopen dat wij ook op het juiste en beslissende moment allemaal die sprong zullen, kunnen en durven maken.