Parsje Teroema 5770 - Gerard Doustraat

We zien in deze parsja dat Rasji opmerkt dat mosje Rabenoe niet begreep hoe de menorah te maken. Uiteindelijk liet hasjem zelf aan hem zien hoe het moest.

We leren daar iets bijzonders uit. De menora is het voorwerp dat het licht van hasjem en zijn Tora hier op aarde moet voorstellen. Uit het feit dat hasjem dat moest komen vertellen leren we dat hasjem zelf altijd de bron van het licht blijft. We kunnen nooit uit onszelf bepalen hoe dat licht moet schijnen.

Er is nog iets bijzonders. De naam van de parsja vandeze week is teroema . het is Tora met een mem. Wat leert dat ons?:

De letter mem in het alef bet is de middelste letter. Deze letter staat voor het midden, hetgeen waar alles op steunt. We vinden die mem ook terug in het woordje voor moeder Eim. De moeder is het eerste waar de baby op vertrouwt.

In deze sjabbat wordt de misjkan gebouwd. De misjkan is een steunpunt voor de Tora. Daarom ook teroema.

We zijn nu een week voor poerim.

Op poerim speelt die mem ook een rol.
De megille vertelt ons dat poerim moest worden gevierd mishpacha oemishpacha. Per familie.

Wat betkent het woord mishpacha?
Mishpacha is Shifcha met ook weer een mem aan het woord toegevoegd.

Een shifcha is een slavin . Het is dezelfde root als het woord chafesh, zoeken. Een slavin zoekt naar de zin van het leven zonder dat ooit te vinden. Maar als er die mem van vertrouwen van steun aan toe wordt gevoegd dan wordt het familie, het wordt mishpocho en dan krijgt het leven een zin temidden van de turbulente wereld waarin we zijn.

Dat is de mem van teroema overgezet naar poerim.

De beide messages zijn één een. We moeten proberen met het licht vande tora een familie te vormen die voor één doel leeft en werkt.